പൊരുള്‍!

(എന്റെ സ്വപ്നത്തിലെ കവിയ്ക്ക്)
__________________________________________


നിന്റെവാക്കുകള്‍ എന്നും
ചിറകു നീര്‍ത്തിയ
കിളി പോലെ!
അനന്തതയിലേക്ക് പറന്നും
ആകാശത്തെ ചുംബിച്ചും
നക്ഷത്രക്കതിരുകള്‍
കൊത്തിയും!


നിന്റെവാക്കുകള്‍ എന്നും
ചിറകു നീര്‍ത്തിയ
മീന്‍ പോലെ !
ആഴങ്ങളിലേക്ക്‌ ഊളിയിട്ടും,
പവിഴപുറ്റുകള്‍ ചുറ്റിയും,
മുത്തുകള്‍ വാരിയും!


നിന്റെവാക്കുകള്‍ എന്നും
ഹൃദയത്തില്‍
ചാര്‍ത്തിയ കൈയൊപ്പ്‌ പോലെ!
കാരുണ്യത്തിന്റെ തൂവലാല്‍
മുറിവുകളില്‍ തൊട്ടും,
സാന്ത്വനത്തിന്റെ വിശറി
നിര്‍ത്താതെ വീശിയും!


നിന്റെവാക്കുകള്‍ എന്നും
മോചന സ്വപ്നങ്ങളുടെ
വിളമ്പര ജാഥ പോലെ !
തിരിച്ചറിവിന്റെ തീക്കനല്‍
ജീവനില്‍ കോരിയിട്ടും,
നിലപാടുകളുടെ കൊടിമരം
നെഞ്ചില്‍ കുത്തി നിര്‍ത്തിയും !
അനീതികളുടെ കടലില്‍
അതിജീവനത്തിന്റെ
തോണിയിറക്കിയും!


എന്റെ വാക്കുകള്‍, പക്ഷെ
മഴ നനഞ്ഞ തീ പോലെ!
ഒരിക്കലും ജ്വലിക്കാതെ,
ഇടയ്ക്ക്‌ പുകഞ്ഞും, നീറിയും!
ഏറു കൊണ്ട നായെപ്പോലെ
ഇടയ്ക്കിടെ മോങ്ങിയും!
പ്രേതഭീതിയാര്‍ന്ന രാത്രി പോലെ
നിരന്തരം ഉറക്കം കെടുത്തിയും!


നിന്റെ വാക്കുകളാണ്
എന്റെ സ്വപ്നം!


എന്റെ വാക്കുകള്‍
എന്റെ ദു:സ്വപ്നവും!